Είναι προφανές ότι αν, το κοινωνικό μας σύστημά δέχεται την προεκλογική εξαπάτηση, τότε η πολιτική καταντάει ανούσια. Ομως η πολιτική είναι μια χρησιμότατη όσο και απαραίτητη τέχνη για τις κοινωνίες μας. Δεν μπορεί λοιπον να είναι απλά η τέχνη της εξαπάτησης. Διότι τότε, αντί για εμπνευσμένους ηγέτες, με ιδέες, με όραμα, με ήθος και θέληση να το πραγματοποιήσουν, θα έχουμε απλά τον κάθε απατεώνα που θα μας λέει προεκλογικά ακριβώς όσα θέλουμε να ακούσουμε.
Ισχύει βέβαια ότι οι ψηφοφόροι μπορούν να εξαφανίσουν δια ψήφου στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, τον κυβερνήτη που τους εξαπάτησε. Ομως μήπως αυτό δεν αρκεί; Αφού στο μεταξύ, πάρα πολλοί άνθρωποι μπορεί αν έχουν χάσει δουλειές, χρήματα, κοινωνικά προνομια, απο αυτόν τον κυβερνήτη. Οστις μπορεί επίσης στο μεταξύ να έχει καρπωθεί πολλαπλάσια ωφέλη, ακριβώς επειδή εξελέγη. Με απατηλές υποσχέσεις.
Η εκλογική νίκη έρχεται με βάση την πίστη των ψηφοφόρων στις προεκλογικές δηλώσεις. Αν γίνει δεκτό ο κάθε ένας να λέει όσο περισσότερες υποσχέσεις μπορεί προκειμένου να εκλεγεί, τότε η βασική διαδικασία της δημοκρατίας, που είναι ακριβώς η σύγκριση προεκλογικά των προγραμμάτων κάθε υποψήφιου, και των ιδεών του, καταργείται. Παύει να έχει οποιαδήποτε έννοια η ίδια η εκλογική αναμέτρηση αφού θα κερδίσει απλά αυτός που θα έχει πεί τα ωραιοτερα και περισσότρα ψέματα.
Εν κατακλείδι. Αν αποδεδειγμένα εξαπατήσεις έναν, διώκεσαι νομικά. Αν αποδεδειγμένα εξαπατήσεις εκκατομύρια ανθρώπους όχι μόνο δεν διώκεσαι αλλά σου δίνουν και την δυνατότητα, επιτρέποντας σου να συνεχίσεις να πολιτεύεσαι, να το επαναλάβεις; Πρέπει ή δεν πρέπει να διώκονται νομικά, ή και να τους απαγορεύεται στο εξής να πολιτεύονται, οι πολιτικοί που εξαπατούν με προεκλογικές υποσχέσεις που όπως αποδεικνύουν μετεκλογικά ποτέ δεν είχαν πρόθεση να τηρήσουν;
Ψηφίζετε στο πόλ δεξιά - >
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου