Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Αυτό που θα μείνει

Ολα μπορεί να φύγουν. Πολιτισμος, νομιμότητα, δημοκρατία, αξιοπρέπεια. Μαζί με μισθούς, συντάξεις και ανθρώπινα δικαιώματα. Προκειμένου στα ξαφνικά, πάλι, να εμφανιστεί μια ανθρωπότητα "γεμάτη προβλήματα". Απο τα οποία μπορούν να την οδηγήσουν μακριά τάχα και πάλι μόνο αυτοί, οι ακριβοπληρωμένοι καπετάνιοι της.
Ομως η ανθρωπότητα έφτασε στον προορισμό της. Αυτόν για τον οποίο κωπηλατούσαν χιλιετηρήδες ολοκληρες τίμιοι επιστήμονες, άνθρωποι της σκέψης και τίμιοι εργάτες. Υπερεπάρκεια ενέργειας, απαλλαγή απο την αναγκαστική εργασία, επιτέλους. Ενας καθαρός, όμορφος πλανήτης, κάθε μέρα πιο φιλόξενος αντί για κάθε μέρα πιο εχθρικός. Μόνο αν μας οδηγήσουν μακριά απο αυτά προφανώς το καράβι της ανθρωπότητας θα χρειάζεται ακομη καπετάνιους.
Γυρίσανε το καράβι ανάποδα.  Για να μήν χάσουν τα προνόμια τους στην τιμονιέρα, κάνουν τα πάντα ώστε η ανθρωπότητα να μην αποβιβαστεί ποτέ. Να είναι πάντα ξυλάρμενη. Και εμφανίζουν για άλλη μια φορά τις καταστροφές, τους πολέμους και τις θυσίες, σαν απαραίτητα. Για να πάει η ανθρωπότητα μπροστά, για την πρόοδο τάχα, πάλι. Όμως αυτή τη φορά όλοι έχουν δει την ακτή.   Κι αυτό θα μείνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου