Σάββατο 8 Μαΐου 2010

Κάποιοι πρέπει να πληρώσουν κάποιους για να αλλάξουν τον κόσμο

Κάτι που συχνά δεν σκεφτόμαστε είναι ότι πληρώνοντας αυτό το προιόν ή υπηρεσία, αντί κάτι άλλο, πολλές φορές αλλάζει ολόκληρος ο κόσμος. Γιατί αλλάζουν όλες οι σχετιζόεμενες πιθανές εξελίξεις, το παρόν και το μέλλον. Μπορεί να αλλάζει λίγο ο κόσμος αν αντί για κοκα κόλα, προτιμήσεις το φρέσκο γάλα ή χυμό πορτοκαλιού, λίγο περισσότερο αν αντί για Πράντα, δεχτούμε την γοητευτική μας συνοδό να φοράει μπλου τζήν, όμως σε άλλα επίπεδα, κατανάλωσης, όπου αποδίδουμε την προτίμηση την προσοχή το χρόνο και κατα συνέπεια και το χρήμα μας, ο κόσμος πλέον αλλάζει δραματικά.

Ετσι άν παρακολουθήσουμε αυτή την εκπομπή στα ΜΜΕ και όχι κάπόια άλλη (κάτι που εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να είναι κάτι που "πληρώνουμε"), αυτόματα κάνουμε την εκπομπή που παρακολουθήσαμε.... βιώσιμη ! Αν όχι πλούσια. Αν αυτή η εκπομπή τώρα, το περιοδικό, το άρθρο, η άπόψη, είναι της ποιότητας του DVD της Τζούλιας, πληρώνουμε κάποιους, εκείνη τη στιγμή, για να αλλάξουν τον κόσμο.Τους κάνουμε μάγκες, αν θέλετε στην καθομιλούμένη.  Τη κάθε Τζούλια και την παρέα της. Κι εκείνοι έπειτα τον αλλάζουν τον κόσμο. Αν τον κάνουν καλύτερο ή χειρότερο, αυτό θα το κρίνει ο κάθένας μόνος του.

Η γνώμη μας, αποκτάει αξία, μόνο όταν πληρώνουμε γι'αυτήν. Γιατί μόνο τότε η γνώμη γίνεται πράξη και έχει κάποια πραγματική επίδραση στα γεγονότα.

Αν αναγνωρίζουμε κάποια άποψη σαν άξια, στα σαλόνια και τις συζητήσεις μας, όμως την ίδια στιγμή πληρώνουμε μόνο το κάθε ντι βι ντι της κάθε Τζούλιας,  η κουλτούρα του ντι βι ντι θα επιβιώσει. Γιατί θα έχει το χρήμα για να το κάνει. Οτιδήποτε άλλο, κι άν λίγο κάπου το δείτε, ή λίγο το ακούσετε, θα σβύσει, χωρίς την στήριξη όλων των υπολοίπων. Αυτός που το κάνει, ή το φτιάχνει, θα σταματήσει να το κάνει ή να το φτιάχνει, αν δεν μπορει να ζήσει κιόλας απο αυτό. Θα ασχοληθεί με κάτι άλλο, θα πουλήσει κάτι άλλο. Που έχει μεγαλύτερη "πέραση". Και έτσι θα μείνει, να χαρακτηρίζει τον κόσμο μας, μόνο ότι τελικά υποστηρίζουμε έμπρακτα, σαν τρόπο ζωης, με τις προτιμήσεις και τις αγορές μας, έμμεσες ή άμεσες, ακόμη και με τα like μας στα κοινωνικά δίκτυα.

Οι άνθρωποι έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε το χρήμα σαν κάτι κακό. Επειδή ακριβώς το χρήμα χρηματοδοτεί τους κακούς. Οι κακοί ότι κάνουν το κάνουν για το χρήμα. Ετσι έχει επικρατήσει και ο μυθος ότι οι καλοί κάνουν το καλό χωρίς το χρήμα. Ότι τάχα το καλό υπάρχει και ΘΑ υπάρχει πάντα αυτούσιο και αυτοφυές. Ναι, για λίγο υπάρχει, γιατί μάλλον όλοι καλοί γεννιόμαστε και όλοι το επιθυμουμε. Ομως η πραγματικότητα είναι πώς επιβιώνει, ότι έχει τροφή και ότι μπορεί να συντηρηθεί. 

Ας κάτσουμε απο ένα παράθυρο να παρακολουθήσουμε νεαρές και όμορφες δεσποινίδες, όμως φτωχές, που ίσως αυτή τη στιγμή σκίζονται για να μπούν στην ιατρική. Χωρίς να ξέρουν κάν αν οι γονείς τους θα έχουν τόσα χρήματα για να χρηματοδοτήσουν όλες τις σπουδές τους. Εχει αναρωτηθεί κανείς πόσο τις επιρρεάζει το γεγονός ότι η Τζόύλια άνοιξε δυο ωρίτσες τα πόδια και τον κώλο της, και έχει βίλα στην Εκάλη; Απο τα χρήματα που της έδωσαν 200,000 ατομα που επιβράβευσαν, δια της αγοραστικής τους προτίμησης, την εχμ... προσπάθεια της;

Πόσοι άψογοι, to be, δημιουργικοί επιστήμονες δεν έχουν γίνει τελικά πουλημένοι επιστήμονες ή επαγγλματίες μετά απο τέτοιους συλλογισμούς; Του τι "πραγματικά" αξίζει τον κόπο; Τους οποίους συλλογισμούς της "πραγματικότητας", όλοι εμείς οικοδομούμε φυσικά, στους άλλους, με ότι υποστηρίζουμε κάθε μέρα. Πόσο μάλλον όταν το υπόστηρίζουμε με τρόπους που αποδίδουν στους όποιους άλλους, χρήμα. 

Οι κοινωνίες γίνονται, ή ρέπουν πρός το να γίνουν, ανάλογες προς τα πρότυπα τους. Προφανώς έχει σημασία ποιοί, έχουν τις βίλες στην Εκάλη. Ποιό είναι το ποιόν τους, στην πλειοψηφία τους, κρίνει αυτόματα, και ποιά είναι και η κοινωνία που τους φιλοξενεί. Την κάθε Εκάλη και το κάθε Κολωνάκι.Οι καγιέν λοιπόν (Πόρσε), όπως είπε και ο φίλτατος Ηλίας, και τα "τρακτέρ", δεν είναι αυτά που μας φταίνε. Θα είμασταν όλοι πολυ χαρούμενοι αν αυτές τις καγιέν και τα τρακτέρ, όπως και τα πανάκριβα ακίνητα, σ'αυτές τις περιοχές, τα είχαν άξια άτομα. Γιατί πίσω απο αυτούς θα βρίσκονταν χιλιάδες άλλοι που τους πλήρωσαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Επιβραβεύοντας αυτό που κάνουν και το πολύ άξιο και χρήσιμο έργο τους που επίσης θα υπήρχε.


Δεν χρειαζόμαστε κάποιους να αλλάξουν τον κόσμο. Χρειαζόμαστε κάποιους να πληρώσουν κάποιους για να αλλάξουν τον κόσμο. Πρός το καλύτερο. Γιατί μέχρι σήμερα, λιγότερο ή περισσότερο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πληρώνουμε κάποιους κάθε μέρα για να χαλάνε τον κόσμο. Αν δεν τον χαλάμε και οι ίδιοι με ότι παράγουμε εμείς για να το πουλήσουμε. Ισα κι επειδή αυτή τη στιγμη ... "πουλάει"...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου